Marahan ang dampi ng pinsel
sa nag-aanyayang kanbas…
bawat hagod at paglapat
tila dugong dumadaloy
sa bawat himaymay at ugat.
nagpapainit…
nagpapaalab…
nagbibigay buhay...
nagpapakulay…
sa larawang likha
ng bawat nilang pagniniig..
Kung ang pag-ibig
ay naiguguhit
tulad ng bawat halik ng pinsel
Sa nagpapaubayang kanbas…
Ito’y isang obra-maestra…
kaylalim ng kahulugan…
Isang madamdaming sining
Na ang bawat pagniniig
ay kinukulayan ng pag-ibig
ng dalawang nilalang…
May ligayang hatid…
Pikit-mata..ninanamnam…
kaysarap maramdaman.
Friday, February 15, 2008
Kanbas, Pinsel at Pag-ibig
Posted by Verso para Libertad at 2:02 PM
Labels: poems (love and friendship)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment