Ang Pangalan ko'y PILIPINAS

Hindi ako si Narcissus na bida sa isang mitolohiya.

wala sa akin ang kakisigan o kagandahan

upang sambahin…

pakatitigan ang sariling anyo

sa harap ng pinagtining na tubig-batis.

Hindi marapat.

Walang kahulugan ang linaw ng tubig

gaano man ito kalalim.

Ang titigan at sambahin ang sarili kong anyo

ay lalong magpapabigat

sa di-matingkalang sakit

sa pagkabagabag…

sa hapdi…

sa latay ng aking pagkasadlak sa putikan.

Ang sarili kong anyo’y niyurakan

ng mga anak kong nagkanulo at nagpagahasa

sa yaman at kagandahan kong taglay.

Makikisig silang namintuho

at nagpakita ng pagpapahalaga.

Huwad na pagmamahal pala

na winisikan ng sanghaya ng karangyaan.

Sa kalaunan ay pinagmistula nilang sisiw

na pinadagit sa mga agila…

upang busugin lamang ang kanilang pagkahayok

at magdusa sa gitna ng kanilang pagpapasasa.

Ako na sarili nilang ina…

ipinagkanulo nila upang magkamal

ng yaman na kaya ko namang ibigay sa kanila..

Hindi ako si Narcissus…

ang pangalan ko’y PILIPINAS.