Pintig ng pagkauhaw
Ang isinasamo ng mga bitak-
Bitak na linang na kumakandili
Sa nakatingalang uhay ng palay
Walang dadaloy na tubig!
Walang pagbubuntis na magaganap.
Hindi maglalaman. Ipa at hindi bigas ang
Iluluwal ng lupang sinakal ng kapabayaan
Walang upos. Walang kaha ng sigarilyong
Maibabaon ang tahimik na suyod
na hinihila dapat ng kalabaw
upang pantayin ang inararong lupang punlaan.
Ulila. Maging ang mga sakong
Paglalagyan ng mga binhing
dapat isaboy sa mga linang.
Inulila ng mga magsasakang hindi
Mapakali, di-makapag-huntaan sa ibabaw
Ng mga pilapil at tarundon. Dahil sa likaw
Ng mga bala at bombang dumadagundong
Dumudurog ng katawan at pangarap.
Lupa. Tumatangis at nagluluksang lupa
Ang ugat ng kaguluhan at pagkabahala.
Bakit nila inaari ang lupa,
Hindi ba't ang lupa ang nagmamay-ari sa atin?
Tuesday, April 29, 2008
nagluluksang lupa
Posted by Verso para Libertad at 2:56 PM
Labels: poems (activism; protest)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment