ginagalugad
ng walang kapagurang isip
ang lawak at lalim ng parnaso ng tulain
inaapuhap ang mga hiwaga at salimuot
na nakakubli sa likod ng mga titik
hinahanap sa mga dahon at lagas na talulot
na paunti-unting naluluoy sa mga hardin.
tila naghahanap ng masuyong kamay,
o haplos ng nagtatampong hangin
na ayaw bumulong ng mga kataga.
sadya ngang may mga damdaming
di mabigkas, di man lang maipahiwatig;
damdaming sikil at di mailarawan
hagkan man sa magdamag
ng pluma ang naghihintay na papel
patawad
kung wala mang maisulat na taludtod.
pilitin ko man, kagaya ng hiling mo, wala akong mabuong tula.
sana'y sapat na kung sasabihin ko,
na ang pag-ibig ko sa iyo
ang siya na mismong tula
Saturday, April 12, 2008
ang pag-ibig ko sa iyo ang siya na mismong tula
Posted by Verso para Libertad at 10:00 PM
Labels: poems (love and friendship)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment