sa likod ng bahay…
nakatanghod ako sa mga bulaklak
na aking pinipitas at kinakausap
ang tawag ni inay ay di ko pinapansin
wala siyang magawa kundi ang umiling
sa paglapastangan ko sa munti niyang hardin
at sa tambak na talulot na kaniyang wawalisin…
“he loves me…he loves me not…
he loves me…
he loves me … not ”
(hayyy!... he loves me not pa rin)
Saturday, March 29, 2008
very much in love (at sixteen)
Posted by Verso para Libertad at 3:16 PM
Labels: poems (love and friendship)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment