(Alon Bonito playing "Power of Two Songs" by Indigo Girls)
gusto ko siyang magpakalayu-layo
kung maaari nga lang
na ihiwalay ko siya mula sa akin
nguni’t paano? paano ba siya mapaglalakbay
nang lagpas pa sa pinakamalalayong mga bagay—
nang lagpas pa sa iyo?
damdamin ito na nais kong ikulong
nais ilibing sa pinakamadilim at payapang sulok
nang di na niya mahaplos pa ang iyong kaluluwa
sa kailaliman, doon ko siya nais manatili
upang hindi na niya marinig
maging ang pinakamahihina mong hagikgik
subali’t, bakit nga ba lahat na lang ng bagay
na nahahawaka’t natatanaw, nakaugnay sa iyo—
sa atin.
at lagi na, ang mga alaala’y garalgal na tinig
na umiilanlang at pagdaka'y bumabalik
gaya ng tumataghoy na mga nota
na nakatali sa kwerdas ng gitara
o' mailap kong awit!
sa anong tugtog
sa anong instrumento nga ba makalilikha
ng iisang melodiya
mula sa dalawang di-kailanman mapag-isa?
Thursday, January 14, 2010
Awit ng Pag-ibig
Posted by Verso para Libertad at 5:28 AM
Labels: poems (love and friendship)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment