Paghimlay

Hayaan mong haplusin ko ang iyong buhok at pisngi. Ipikit mo

Ang mga matang pinalamlam ng libong pasakit. Ihimlay

Ang pagod mong isip sa yayat kong bisig at managinip kang

Kasama ko. Magkaakbay nating isasakay sa bughaw na ulap

Ang lahat ng ungol at siphayo sa napakailap nating pangarap.

Doon, gintong silid at kamang bulak ang ating pahingahan.

Hindi karton at lumang diyaryong pinulot lang sa tambakan

Ang sasapin sa pagod nating katawan sa mga gabing

Nais nang humiga sa giray nating dampa sa ilalim ng tulay.

Mga anghel at kerubin ang doo’y nag-aawitang sasalubong

Sa ating pagdating. Hindi pulis o tauhan ng City Hall

Na tila langaw na pumipitik sa atin. Humimlay ka, aking hirang,

Gawing unan ang pagal kong dibdib na nais na ring humingalay.

Sabay tayong papanhik sa ating tahanan – doon sa kaitaasan.