Paperclip lang ako sa paperworks ng lovelife mo--
Dinadampot at ginagamit
Sa pagbigkis at pag-ipit
ng kalat-kalat nitong mga pahina.
Isa, dalawa, madalas ay higit pa.
Minsan nahihirapan,
Kung minsan naman naguguluhan. Pero ayos lang
Dahil wala tayong iwanan.
Ganun tayo. Ganun ako sa iyo. At mula pa noon,
Kahit naman ngayon, hindi ako nagreklamo,
Ni nagsawang tulungan at alalayan ka
Sa bawat pagtatangka na ayusin,
Pagsama-samahin at buuin
Ang magulong istorya ng pag-ibig mo.
Manhid ka nga lang yata talaga
O hindi mo lang nakikita,
Na nasasaktan ako
Sa bawa’t pagkakataong
Pilit mong binabalikan ang mga pinunit nang
Pahina sa piling ng dati mong minahal.
Pupunitin, Bubuuin. Bibigkisin at iipitin--
Naroon akong lagi
Sa madilim na sulok ng puso mo.
Tahimik na nakikitangis
At mag-isang itinatangis
Ang katotohanang hanggang ngayon
Hindi mo man lang nararamdaman
Na ikaw
Nanatiling ikaw
Ang mga pahinang
matagal nang nakaipit sa puso ko.
Thursday, April 9, 2009
Paperclip
Posted by Verso para Libertad at 11:04 PM
Labels: poems (love and friendship)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment