hinihintay na ng lubid ang leeg.
may pangamba sa titig at tingala
ng asong nagtataka.
humihingi ako ng tawad sa aking ina.
pagdating niya
makikita niya ang lahat ng ito:
matigas na katawan
lawit na dila
putlang talampakan
marahil yuyugyugin niya ako
isang beses, dalawang beses
maaaring paulit-ulit
hahatakin ang lubid
sisisihin ako’t tatanungin
ngunit wala na siyang maririnig
mananahimik
maging ang lubid
sa lahat ng nakatakdang maganap
hindi ang kamatayan ang kinatatakutan
kundi ang paglisang wala man lang maiiwan
kundi mga reseta;
said na libreta;
mga gamot na di na masusundan pa
mga pasakit
ng isang walang lunas na sakit
gusto ko lang malaman niya
kahit sa gitna ng pagmumura ‘t pagwawala
dahil sa hirap na binabata,
naroon lagi ang kapanatagan
sa katiyakang
may ina akong di kailanman nagpabaya
hindi ko man nasabi sa kanya
sana’y malaman niya,
mahal ko siya -- mahal na mahal ko siya.
Wednesday, April 1, 2009
kumpisal
Posted by Verso para Libertad at 8:30 PM
Labels: poems (love and friendship)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment