Nananaginip din ako
at tulad ng iba, ang lahat,
itinuturing lang na panaginip.
Kusot sa mata
sa gusot na ulirat.
Mga litong pag-apuhap
sa dilim
na kinasanayang salatin.
Tulad kagabi,
nakatindig ako rito.
Tinatanaw ang ulap.
Nakikiiyak
habang sinusukat ang dami ng kanyang luha,
ng aking luha -- sa tumutulong damit.
Tinitimbang ng talampakan
ang bumibigat na katawan
sa naipong tubig-ulan sa loob ng sapatos
Sinusukat ang pagitan
ng simula at hanggahan
sa himulmol na sumabit sa gilid ng sombrero—
na isinasayaw ng hanging
naglalabas-masok sa ilong ko.
Nanaginip ako
at sa panaginip ko’y
ayaw ko nang muli pang managinip.
Tuesday, June 2, 2009
Sa Panaginip Ko
Posted by Verso para Libertad at 7:29 AM
Labels: poems (pagmumuni)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment