Atin-atin lang.
Sa inaagiw na bodega, sa likod ng bahay
Nakatambak ang luma kong laruan:
eroplanong walang pakpak, espadang di na umiilaw;
kotseng walang gulong, mga kalawanging tansan
patid-patid na tirador, walang gatilyong baril-barilan,
trak-trakang tinapakan, yupi-yuping robot—
walang ulong kukutusan, walang mukhang masasampal.
Kumapal na ang alikabok
na nakakulapol sa mga ito.
Hindi ko na sila tinitingnan.
Ayaw ko na silang tingnan.
Saturday, June 20, 2009
Sa Likod ng Bahay
Posted by Verso para Libertad at 4:52 AM
Labels: poems (pagmumuni)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment