Parang utak lang na nahulog,
nagpagulong-gulong
pababa sa hagdan,
heto ako ngayon—nakaupo sa isang baitang.
Kalmado
pagkatapos ng makapatid-litid na pagpupuyos.
Matapos ang sulak,
ang bayolenteng pagbabasag,
tumatapik ang kapanatagan
Parang heringgilyang
nagsasalin ng bagong dugo--nagpapakalma
Pagkatapos mailabas
ang lahat-lahat,
tulad na ako ng barkong
nangingilid sa mga isla--
matapos salungain ang unos
sa gitna ng dagat.
Bumabalik ako
sa banayad na paghaplos
sa puti
at kumikintab
na mga peklat.
Wednesday, June 3, 2009
Pagkatapos ng Sulak
Posted by Verso para Libertad at 6:21 AM
Labels: poems (love and friendship)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment