saan ko nga ba huhugutin
ang ngiti sa salitang ito -
na di man lang naidampi
ng labi mo sa labi ko?
ano ang ‘good’
sa katagang ito -
na ibinulong
ng pula mong lipstick
sa salamin ng tokador?
Thursday, May 29, 2008
...goodbye
Posted by Verso para Libertad at 4:26 PM
Labels: poems (love and friendship)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
ang cute naman nung image :)
naks! ang lalim neto ah..eheh =)
Ranz: salamat sa komento at sa laang oras sa pagbabasa. maiksing piyesa pero malapit sa puso ko.
Gi: andun ang mensahe ng sakit sa larawang ginamit. hinanap ko pa yan at yan ang nakita kong akma sa piyesa. salamat sa pagdalaw.
aray, yun lang ang tanging masasabi ko sa picture...
gusto ko ma-imagine yung nilalarawan mo, pero parang yan ang makikita mo sa umaga pagkatapos kang iwan, parang ganun apir! :)
ouch nman!
hala..u never fails to amaze me with ur words everytime na dumadaan aq dito..vow lng tlga aq sau.
nagbabalik na si churvah..
mppdalas na uli ang dalaw ko dito.
hi there mel: thank you so much for your comment. parang ganun na nga ang maiisip mo base dun sa pagkakalarawan sa tula.
To you Churvah! haler!!!...bakit ngayon ka lang nagparamdam. eniwei, salamat sa comment at sa pagdaan. bumalik ka nga nga...dumadagundong pa...nyahahaha!
ahahaha!
drum rolling ba?
oo bah..babalik uli ako dito..
dadalasan ko pa.
kasi marami akong na miss na entries dito.
Post a Comment