Gising ang utak at pumipintig ang puso
madalas kong pagsalikupin ang aking mga kamay,
pagpantayin ang mga paa, at humigang
katabi ng mga nagsasalitang puntod
Dito. Bato akong tinatalsikan ng tubig-ulan
kasama ng mga buto’t bungo
ng mga nakahimlay na makata
Dito. Anino akong nakikipagniig
sa pulut-gatang himig sa mga taludtod
Dito. Usok akong nagsasayaw
naglalakbay ang diwang binubusog ng hiraya
Dito. Kung saan ibinabaon
Ng mga patay ang mga buhay.
Wednesday, May 14, 2008
Dito Sa Puntod
Posted by Verso para Libertad at 8:54 PM
Labels: more poems
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment