Nakatindig akong kasama n’yo
sa balisbisang iyon ng Mendiola.
Sa harap ng sementadong tulay
na naghiwalay sa atin mula sa kanila.
Silang mga panginoon dito sa lupa,
at tayong mga aliping bumubungkal ng lupa.
Naroon ako.
Anak din ako ng lupa.
At sumusumpa akong wala kayong kasalanan
sa katampalasanang ipinalasap sa inyo
sa madugong araw ng Enerong iyon.
Sumisigaw kayo't humihiling
ng lupa
ng buhay
Nais ninyong madama nila
na ang lupa ay inyong buhay
at ang buhay nyo'y kadugtong na ng lupa.
Hindi kayo nagtungo roon
upang wari'y sumugba sa apoy
at kitlan ng hininga.
Ninais nyo lamang
na madugtungan pa ang inyong buhay.
Wala kayong kasalanan
para yurakan at barilin ang inyong tanging hiling.
Ang nais lamang ninyo'y lupa.
Nakatindig pa rin ako.
Isinisigaw ang hiling n'yo
HINDI BALA, KUNDI LUPA!
Monday, June 23, 2008
Hiling Ninyo’y Lupa
Posted by Verso para Libertad at 1:07 PM
Labels: poems (activism; protest)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment