nabibigatan ang puso ko.
sa marami nitong himig,
tila punong-langka itong
hitik sa hinog na bungang
bu
ma
ba
ba
g u m a g a p a n g .
hindi kita mabibigyan
may iba nang nagmamay-ari.
nguni’t kung sakali
sa dapithapon
o di kaya’y sa gabi,
magawi ka rito
at walang umaaligid
o nagbabantay ni gamu-gamo
at mapansin mong
may nalalaglag na bunga
nakawin mo.
walang ibang makakaalam.
tayong dalawa lang.
Wednesday, September 9, 2009
Pamimigat
Posted by Verso para Libertad at 7:42 AM
Labels: poems (love and friendship)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment