alas-kwatro ng umaga
wala akong marinig
kahit tilaok man lang ng tandang
tulad ng dati
mag-iinat siya
ipipisig ang nagdaang gabi
isusuot ang kanyang blusa
at lalabas ng tarangkahan
dadaplis lang sa pisngi ang pamamaalam
walang maiiwan
kundi pait
na nakakapit sa suot kong apron
napakarami ko sanang gustong sabihin . . .
Monday, September 21, 2009
"Kisap" (An Anecdote)
Posted by Verso para Libertad at 1:37 PM
Labels: poems (love and friendship)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment