Bumabalik ang kanyang mga hakbang
Kung saan niya ito sinimulan.
Sa paghinto, hindi niya maiwasang
lumingon sa pinanggalingan
Tinitimbang, iniisip na hindi sapat
gaano man kalayo ang kanyang nilakbay.
Kulang
maging ang anumang naialay
ng mabilis niyang paglakad sa katanghalian
Tumawid at dumaan lang ang buhay
Kagaya ng pagtawid at pagdaan ng dagang-bukid na iyon
sa pilapil na kanyang nilalakaran, sumuot sa damuhan
na di man lang nahawi
hindi man lang gumalaw.
Thursday, July 2, 2009
Retirado
Posted by Verso para Libertad at 12:18 AM
Labels: poems (pagmumuni)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment