libutad da ring mengamate-- ing magnasang mie.
dangal ing egana-gana-- guguliac ning pilubluban
nung iti ing mauala, nanu pa, ing cabaldugan ning sabla?
at nung queti e que atupan, sana mu man, atiu carin
quing canacung puntan.
(nucarin ne pin igutan ing mapupuput nang inaua—caninu ne iasa?
caring capara nang mebuluc na dapot mumusig a pangisnaua ?
carening magmalinis dapot liclac na naman ning sistema? )
at quing carelang pangabigla …
menaimic la ring maligalig at masigla.
meligalig no man ding sadyang payapa –
quing minagus at sinabulbul a daia
ning taung mipase.
ning mete magnasang mie -- libutad da ring mete.
---
SAPAGKAT NINAIS NIYANG MABUHAY
-- Oliver S. Carlos
sa gitna ng mga namatay – ang nagnanais mabuhay
dangal, higit sa lahat --- kalooban ang nagsisiwalat
kapag ito ang nawala, ano pa nga ba ang saysay ng lahat
at kung dito’y hindi ko siya natagpuan, sana naman, naroon siya
sa aking pupuntahan
(saan nga ba niya huhugutin ang mithing pahinga—kanino niya iaasa?
sa tulad ba niyang nabulok na nguni’t umuusig ang hininga?
sa mga labi bang nagmamalinis gayung nilamon din ng sistema?)
at sa kanilang pagkabigla
nanahimik ang maliligalig at ngumangawa
naligalig naman ang mga dating payapa
sa talsik at agos ng dugo
ng taong humandusay
ng patay na ninais mabuhay … sa gitna ng mga patay.
***********
Feb. 8, 2011 / Oran, Algeria
(On the death of Former Sec. Angelo Reyes)
*** ang tulang ito ay inilathala sa emanilapoetry
Tuesday, February 8, 2011
Pablasang Bisa Iang Mie
Posted by Verso para Libertad at 4:57 AM
Labels: poems (kapampangan)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment