Pinadaloy ni Ondoy, isang araw, ang hilakbot at hinayang.
Parang Spoliarium ni Luna,
gumimbal sa madlang nakakita ang mga larawan:
Mga patak ng luha -- sumanib sa agos
at humalik sa mga pasimano’t bubungan;
anupa’t ang buong pamayanan
naging kuwadrang lumulutang.
Nakitang magkaakbay, inaanod sa nagsa-dagat na lansangan
ang mga pigtas na tsinelas,
Ferragamo sandals,
supot ng nilimos na kanin,
banig na karton,
bag na Prada at Loui Vuitton
Nilunok ng ilog, magkayakap na gumulong
at pasinghap-singhap na lumubog
ang makikintab na Toyota Corolla at nanlilimahid na kariton
Kasama ng mga nasa trono ng kapangyarihan, sinisisi nila
ang Angat Dam, ang Ambuklao, ang Maasim at Pantabangan
Walang maririnig kundi piksi at palatak ng panghihinayang.
Maririndi ang mga dam sa dagundong ng mga sumbat at tungayaw.
Nguni’t kung makapagsasalita lamang, sasabihin nila:
“Itinuro namin sa inyo ngayon ang pilosopiya ng kalikasan:
Kakalusin, isang araw, ang kasakiman at kahirapan.
Sa pagsapit, sabay-sabay, daluyong na aalsa
ang mga pinahihirapan at pinagsasamantalahan.
Wawasakin nila ang lahat ng harang. Magaganap
Matutupad sa isang iglap ang isinisigaw nilang
kalayaan at pagkakapantay-pantay.”
Kung kailan at paano? Iminumungkahi ito
ng natutunaw na yelo sa loob ng baso.
--------
October 2009
Oran, Algeria
Sunday, October 11, 2009
Si Ondoy at ang Pilosopiya ng Kantitatibo / Kalitatibong Pagbabago
Posted by Verso para Libertad at 10:53 PM
Labels: poems (activism; protest)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Great poems you have here on your blog. You are a polyglot. I am happy that you know Kapampangan. I enjoyed reading your poems, most especially the Kapampangan ones. Post more Kapampangan poems.
@ Papa, Thank you so much for the visit and for the comments posted. Very much appreciated. Will be posting more of my Kapampangan Poems soon. God Bless.
Post a Comment