hamog sa salamin

ang mga lihim ko’y
sumusungaw
sa mga bitak ng salamin
ng bintanang manaka-
naka’y inaaruga
ng init ng iyong hininga

tumutulay ka sa gilid
at sulok ng mga bitak

inaapuhap ang samyo, ang talim
sa tinik ng mga luksang rosas

sa tunghay
ng inaantok na buwan

humuhuni ang pagkainip
hinihipan ang pangungulila

at ang kahungkagang nasa iyo’y
hamog na nababasag
alabok na napapawi


nakakapagod ang magtanong


kalugud-lugod

kung

minsan

ang

pananahimik