Tila
scalpel
na humihiwa
sa bubungan
ang patak ng ulan
Nilaro muna sa dila bago
ko sinipsip ang paborito kong
ice cream. May pulang cherry
sa tuktok, hugis taob na tasa ng kape
ang ice cream na kasing-tamis ng nasa
operating table na pasyente—nakatitig sa kisame.
Monday, July 7, 2008
Maulang Hapon
Posted by Verso para Libertad at 11:23 PM
Labels: more poems
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
sino yan? hehe
Post a Comment