************
binabakas ko
sa damuhan -- na minsan nating inupuan,
ang mga pangako
ng pag-ibig na walang hanggan.
sa aking pag-iisa,
patuloy kong naaalala
ang nakasahod mong kamay
sa
mga dahon
na
paisa-isang
n
a
l
a
l
a
g
l
a
g
.
.
.
tulad ng mga pangako mong walang-tatag.
Saturday, August 21, 2010
mga dahon
Posted by Verso para Libertad at 4:47 AM
Labels: poems (love and friendship)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment