Cinquain: 20090831a

--------




this heart
with many songs
is heavy --like ripe fruits
bearing down the tree. take it
take me.





------
3:00pm
Oran, Algeria

Cinquain: 20090830a

--------






heartbreak:
girdled sorrow.
a jar -- like you -- housed in
infinite tenderness. intense
yet frail








-----------
10:00 AM
Oran, Algeria

Sevenling: (Despedida)

-----------




Hindi mo ikinatutuwa ang busina ng mga sasakyan,
ang pasalin-saling mga sitsit ng kapitbahay,
at hiyawan ng kabataang nagsasaranggola sa bubungan

“Nabubulok na talaga ang mundo”—paliwanag ko.
“Naaagnas na ang tahanang ito”-- wika mo.
Magkatalikod nating sinuyo ang antok.

Hindi ko napaghandaan ang biglang paggaan ng kama sa madaling-araw.




-----------

Sevenling: (Paglilimi)

------------------





kinabkab niya ang nangalaglag
nagsabalakubak na abo
sa anit, leeg at mga braso


naiwang tila libag sa sentido
ang misteryong di-matungkab
ng nagdurugong mga kuko


may mga tanong na sinisilip na lang; sa bote, baso at laslas na pulso.








----------









.

Cinquain: 20090826b

---------




heaven
change my sorrow
into song. like barley
(bending and rising again)
so would I, unbroken, rise
from pain



-----------

Cinquain: 20090826a

--------------






for pain
was buried here
like mournful ballards sang
by mothers --whose children left them
behind








---------------

Haiku 20090826a

--------------------









i held her so tight
mistress of deceit. she — like
sand -- was blown from my palm!








-----------------

Awit sa Parang

narito pa
ang luntiang parang at ang iyong mga mata

nagsasayaw na apoy ang iyong mga titig.
at ang parang (na sa atin ay nagduyan)—isang kopitang kristal.

dito, sa damuhang banig at dantayang ulap,
sabay nating tinitigan ang pag-akyat ng buwan

ang mabagal nitong pag-usad
at mahinhing paggapang sa itaas ng mga kakahuyan.

narito pa ang mga ngiti
ang nahihiyang paghigop, pagsimsim
at pagpipingkian ng mga tasa ng kape

narito pa at nakatitig
ang mapupungay mong matang
gumapos sa mga sinag ng buwan.

bukas, muli akong dadalaw.
paulit-ulit na dadalaw

upang titigan, kapain sa dibdib ang itim na ulap
na lumambong at tumakip sa sinag ng buwan,
nagkubli’t nag-ingat sa di-masaling na mga kirot at hiwaga:

gumagapang na buwan . . .

luntiang kakahuyan . . .

titig na malamlam.


may mga bagay na napaparam
gayung nananatili kailanman.

Paghihiwalay

Asul na kakahuyan
sa bumbunan ng mga kabundukang
nangagpatirapa. Inaabot, hinahagkan
ang pakiling na araw sa kanluran



Dapithapon ito ng paghihiwalay.



Talikurang hakbang ng mga paang marahang hinahawi
ang langibing damuhan, mga siit, tuyong dahong
nagsisuko, nagpagupo sa poot ng araw—mandi’y nangagpatiwakal

Sa pasyok ng habagat, pinasasayaw ng sinulid ang mga matang
lumulutang sa kawalan. Habang sinusundo
niyayakap ng takipsilim ang mga sinag at kinang

Kagaya ng mga akbay, ng mga pisil sa balikat
ng mga pagyuko at pagtitiyap ng kamay
na nagpapahulagpos sa mga inipong ngiti ng nakaraan.

Sinisikap nating ibilanggo ang hulagpos
sa ikinukuyom nating mga kamay,
sa nangaglitok na kalamnan
upang kahit paano’y mapunan ang nalilikhang puwang
ng naglalayong mga palad -- bantulot sa pagkaway

Ay! sadyang di mapigilan
Nagsusumiksik ang buntung-hininga sa mga pagitan!